«شر» گفته بود كه اين بيابان آب ندارد و از هر طرف تا آبادي هفت روز راه است، اما «شر» دروغ گفته بود. از قضا قدري دورتر از آنجا چاه آبي بود و يكي از كردهاي چادرنشين هم در طرف ديگر با همراهانش زندگي مي كردند: مرد صحرانشين كوه نورد چون بيابانيان بيابان گرد با كس و كار و قوم و خويش و همه گله و گاو و گوسفند و رمه ...
|